... با من ماندن
سوختن است، ساختن با دردهایم...
مردی اگر، بسم الله!
با تو، من آیا به دریا خواهم رسید؟
* * * *
- پژواره -
تنها
واسطه میان من و
آرزو
بادیست ترش رو!
که از او
برای من، موی سپید
به ارمغان می آورد
در بازگشت از من
برای او، خزان بید!!!
* * * *
- پژواره -
نقاش بودم اگر،
برابر پیشانی ها را
- همه -
بلند می کشیدم
با کرشمه
چشم ها را - تمام -
آبی...
* * * *
- پژواره -