درد ها
کاش به آخر می رسید
با تب،
تا از عشق می سرودم!
مرا، عاشقانه ها را پشت
بهِ سپیدهِ هِ هِ
بَه رنگِ غروب بخوانید!...
شرمنده دنیا کهِ رنجهایش...
پایانی نبود و در
گودالِ زمین گنجهایم من،
نیم
پنجمِ پنی ارزش نداشت!
*****
از چهِ نگرانی؟...
- من - بر می گردم
بی تخلص، فردایی نه دور،
زمین را
طومار درهم می پیچم!
سیاره ایی
زیبا جایش می نشانم
ونوس را من،
عاشقانه برای تصاحبِ می روم!...
* * * * *
- پژواره -
^ ^ ^ ^ ^ ^ ^